Showing 1–24 of 27 results
H αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και του έργου του αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ζητήματα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. O θεσμός της αξιολόγησης από την ίδρυσή του λειτούργησε διττά: αφενός εξυπηρέτησε τη διοικητική αποκέντρωση και αφετέρου την καθοδήγηση και την εποπτεία των εκπαιδευτικών.
H εργασία αυτή ξεκίνησε σαν μια πιλοτική προσπάθεια καταγραφής των απόψεων των εκπαιδευτικών και ιδιαίτερα όσων υπηρετούσαν σε σχολικές μονάδες που συμμετείχαν σε καινοτόμες δράσεις ή πιλοτικά προγράμματα. H υπόθεση άλλωστε της αξιολόγησης είναι ένα «διαρκές» υπό συζήτηση ζήτημα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και η εργασία αυτή αποτελεί ένα ακόμη συνδετικό κρίκο στα ζητήματα που αναδύονται και όχι μια «τελική» πρόταση.
Η διαπραγμάτευση αποτελεί το κυριότερο εργαλείο επικοινωνίας και επηρεασμού της συμπεριφοράς των άλλων, τόσο στις επιχειρήσεις όσο και έξω από αυτές. Ανεπτυγμένες διαπραγματευτικές δεξιότητες μπορεί να επηρεάσουν δραστικά τη ζωή μας, αφού ειδικά στον επαγγελματικό στίβο, η ικανότητα, η ευφυΐα, η τεχνική επάρκεια και το εργασιακό ήθος, δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν την επιτυχία.
Το βιβλίο φωτίζει όλες τις παραμέτρους μιας διαπραγμάτευσης και αναδεικνύει κοινές παρανοήσεις και διαδεδομένα στερεότυπα που υπάρχουν σχετικά με τις διαπραγματεύσεις, καταρρίπτοντας στην πορεία αρκετούς μύθους. Περιγράφει με σαφήνεια, λεπτομέρεια και μοναδική διαύγεια ένα πλαίσιο που μπορεί να συντελέσει στην καλύτερη κατανόηση της διαπραγματευτικής διαδικασίας και στη σύναψη αποδοτικότερων συμφωνιών. Ο στόχος είναι να εμπλουτίσει τις γνώσεις του αναγνώστη για όλες τις πτυχές μιας διαπραγμάτευσης που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα, παρέχοντας τα εργαλεία που θα του επιτρέψουν να αποφασίζει μόνος του πώς πρέπει να δρα ανά περίσταση.
Απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να αναπτύξουν τις διαπραγματευτικές τους ικανότητες είτε θεωρούν τους εαυτούς τους άπειρους είτε έμπειρους διαπραγματευτές. Στο βιβλίο αναφέρονται πολλοί διαφορετικοί τύποι διαπραγματεύσεων και περιγράφεται μια πληθώρα καταστάσεων που αρκετοί από εμάς αντιμετωπίζουμε στην ζωή μας, όπως είναι για παράδειγμα η αγοραπωλησία, ενός αυτοκινήτου, ενός ακινήτου, ή η διαδικασία ενός διαζυγίου. Το βιβλίο επικεντρώνεται περισσότερο στις διαπραγματεύσεις που λαμβάνουν χώρα στους επιχειρηματικούς κύκλους, με πλήθος παραδειγμάτων από τον κόσμο των επιχειρήσεων και τη διεθνή διπλωματία, όμως οι μέθοδοι και οι στρατηγικές που περιγράφονται σε αυτό έχουν εφαρμογή σε κάθε είδους διαπραγμάτευση. Το βιβλίο θα βοηθήσει τον αναγνώστη να μάθει μεταξύ άλλων:
Το παρόν βιβλίο, ως προϊόν πολυετούς μελέτης και έρευνας, περιλαμβάνει πολλά ιστορικά στοιχεία και περιγραφές πρωτοβουλιών μαζικής οικονομικής συνεργασίας με αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους, τόσο στην Ελλάδα, όσο και εκτός αυτής. Καταβλήθηκαν προσπάθειες ώστε να παρουσιαστεί μια ολοκληρωμένη κατά το δυνατό εικόνα του ευρέος και πολυπλεύρου χώρου δραστηριοποίησης των συνεταιρισμών. Παρατέθηκαν πολλές λεπτομέρειες, όπου κρίθηκε ότι διαφωτίζουν τις διάφορες πτυχές του συνεργατισμού, χωρίς τη βιασύνη διατύπωσης των προσωπικών εκτιμήσεων του συγγραφέα ή την επιθυμία ερμηνείας των γεγονότων υπό την επήρεια οποιασδήποτε σκοπιμότητας, ξένης προς την ακραιφνή συνεταιριστική ιδεολογία.
για μια σύγχρονη και λειτουργική Ελληνική Δημόσια Διοίκηση, υπό το φως των εξελίξεων του 21ου αιώνα
Στα πλαίσια της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, υπό το βάρος των νέων δημοσιονομικών δεδομένων, η δημόσια διοίκηση καλείται να μετασχηματισθεί σε όχημα επίτευξης των νέων μνημονιακών στόχων. Αναγνωριζόμενη από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης ως «ο μεγάλος ασθενής» και έχοντας ήδη, σε μεγάλο βαθμό, αφομοιώσει την είσοδο των νέων τεχνολογιών στη λειτουργία της, η ελληνική δημόσια διοίκηση φαίνεται να ακροβατεί ανάμεσα σε θεσμούς νεοεισερχόμενους, όπως αυτούς της κινητικότητας και διαθεσιμότητας του έμψυχου δυναμικού της, των μηχανισμών ελέγχου και της προσπάθειας αποτίναξης του γραφειοκρατικού παρελθόντος της.
Στο παρόν σύγγραμμα επιχειρείται η σκιαγράφηση της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης υπό τα νέα δεδομένα, η αποτύπωση των νέων θεσμών και η αξιολόγησή τους μέσα από το πρίσμα των αρχών της νομιμότητας και του κράτους δικαίου. Αν και η ελληνική δημόσια διοίκηση φαίνεται να «αλλάζει δέρμα», μέσα από επώδυνες και συχνά εξαναγκαστικές διαδικασίες, μένει η τελική αξιολόγηση των πεπραγμένων στη διάθεση του χρόνου, δεδομένου ότι, υπό τις μνημονιακές συγκυρίες που έχουν αλλάξει άρδην την ελληνική πραγματικότητα, η όποια ασφαλής εκτίμηση φαντάζει παρακινδυνευμένη.
Υπό τα προαναφερθέντα δεδομένα επιχειρείται ο προσδιορισμός της εννοιολογικής διάστασης της δημόσιας διοίκησης, η αποτύπωση των βασικών αρχών που τη διέπουν, η διάρθρωσή της και η προβολή της εξελικτικής πορείας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μέσω της μετάβασης από το πρόγραμμα Καποδίστρια, στον Καλλικράτη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσίαση των νεοσύστατων, στην πλειοψηφία τους, μηχανισμών ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, η κριτική αξιολόγηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η παρουσίαση των αρμοδιοτήτων και του έργου των ανεξάρτητων αρχών, οι οποίες αποτελούν κρίσιμο παράγοντα διασφάλισης της διαφάνειας και της νομιμότητας της δημόσιας διοίκησης, αλλά και προστασίας των δικαιωμάτων των διοικουμένων.
Τέλος, γίνεται αναφορά στους νέους θεσμούς της κινητικότητας και διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και επιχειρείται μια αξιολογική επισκόπησή τους, υπό το πρίσμα των συνταγματικών και διοικητικών αρχών που διέπουν τη δράση της δημόσιας διοίκησης. Το εν λόγω θέμα διανθίζεται με πρόσφατες νομολογιακές απόψεις, καταδεικνύοντας το μείζον ζήτημα της βλαπτικής μεταβολής των εργασιακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα και της παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας και της αξιοκρατίας.
Η τρίτη έκδοση του παρόντος βιβλίου αποτελεί τη συνέχεια της πρώτης (2005) και της δεύτερης έκδοσης (2011) που αναφέρονται στη διαχείριση έργων. Στην τρίτη έκδοση λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι εξελίξεις της τεχνολογίας, οι περιβαλλοντικές παράμετροι που εντάσσονται και δημιουργούν ένα νέο μοντέλο στη διαμόρφωση της διαχείρισης έργων. Το νέο περιβάλλον διαχείρισης έργων διαφοροποιείται λιγότερο ή περισσότερο σε σύγκριση με την υπάρχουσα κλασσική μεθοδολογία διαχείρισης έργων. Επίσης τα τελευταία χρόνια διαγράφεται μια τάση, η επιλογή των διαχειριστών έργων από τους οργανισμούς να στηρίζεται περισσότερο στην εμπειρία και λιγότερο στις διάφορες πιστοποιήσεις από διεθνείς οργανισμούς, όπως PMI, PRINCE2 κ.ά. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τρία νέα κεφάλαια που σε συνδυασμό με τις σημαντικές βελτιώσεις στα υπάρχοντα κεφάλαια της δεύτερης έκδοσης ανταποκρίνονται καλλίτερα στις σύγχρονες απαιτήσεις της διαχείρισης έργων.
Το βιβλίο αποτελεί ένα σημαντικό βοήθημα απόκτησης του απαραίτητου υποβάθρου γνώσεων έτσι ώστε να είναι δυνατή η επιτυχής αντιμετώπιση των απαιτήσεων για τη διαχείριση ενός έργου. Οι γνώσεις αυτές κρίνεται απαραίτητο, να αποκτηθούν από άτομα που διαχειρίζονται έργα, όπως π.χ. διευθυντές, μηχανικοί, επιστήμονες, στελέχη του ιδιωτικού ή του δημόσιου τομέα, ερευνητές, φοιτητές κ.ά, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία στις απαιτήσεις διαχείρισης ενός έργου. Εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η ορθολογιστική χρήση των διαθέσιμων οικονομικών, ανθρώπινων και περιβαλλοντικών πόρων κάνει επιτακτική την ανάγκη χρήσης των απαραίτητων δεξιοτήτων, εργαλείων και τεχνικών που απαιτούνται για την επιτυχή υλοποίηση ενός έργου ικανοποιώντας πλήρως τις προδιαγραφές του έργου.
Στο βιβλίο γίνεται μια εκτενής εισαγωγή στη διαχείριση έργων. Αναφέρονται οι δεξιότητες, οι πρακτικές και οι διαδικασίες που ισχύουν στα περισσότερα έργα, και οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι γενικά αποδεκτές. Γενικά αποδεκτές δεν σημαίνει ότι οι γνώσεις, τα εργαλεία και οι πρακτικές που περιγράφονται είναι ή θα πρέπει να εφαρμοστούν ομοιόμορφα σε όλα τα έργα.
Tο παρόν πόνημα αποτελεί ένα συστηματικό οδηγό για την ίδρυση και λειτουργία μιας Μικρομεσαίας επιχείρησης. Απευθύνεται σε δυνητικούς νέους επιχειρηματίες με όραμα, οι οποίοι δεν είχαν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με τα ειδικά προβλήματα του μάνατζμεντ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και φιλοδοξεί να τους μεταδώσει τις εξειδικευμένες γνώσεις οικονομικού και διοικητικού χαρακτήρα που είναι απαραίτητες για την επιτυχή μετουσίωση του οράματός τους σε πράξη.
Tο παρόν βιβλίο ασχολείται με θέματα διαδικασιών οργάνωσης των επιχειρήσεων από έμψυχο υλικό. H χρησιμότητα της εργασίας αυτής είναι προφανής γιατί ο συγγραφέας κατά τρόπο επιστημονικό, μεθοδικό και γλαφυρό προσεγγίζει το θέμα της Διοίκησης προσωπικού και βοηθάει αποτελεσματικά τον άνθρωπο να λειτουργήσει στο χώρο της εργασίας ειδικότερα και γενικότερα μέσα την κοινωνία ως παραγωγική μονάδα, αλλά συνάμα και ως άνθρωπος.
Η συνεχής εξέλιξη της τεχνολογίας της Πληροφορικής και των Επικοινωνιών καθιστούν πολύ γρήγορα ξεπερασμένα ή έστω ανεπίκαιρα σημαντικά στοιχεία αυτής της τεχνολογίας, από τα απλά εξαρτήματα των Η/Υ, το λογισμικό και τα μέσα ανάπτυξης των Πληροφοριακών Συστημάτων μέχρι και τα σχετικά συγγράμματα.
Στην προηγούμενη (πρώτη) έκδοση είχαμε υποσχεθεί σύντομα μια νεώτερη με όλες τις εξελίξεις της τεχνολογίας των Πληροφοριακών Συστημάτων Διοίκησης (ΠΣΔ), αλλά και βελτιώσεις στην παρουσίαση ορισμένων ενοτήτων.
Με τη νέα έκδοση που παρουσιάζουμε, πιστεύουμε ότι προσεγγίσαμε εν μέρει τον πρώτο στόχο και πετύχαμε το δεύτερο. Με εξαίρεση τα δύο πρώτα κεφάλαια που αναφέρονται σε βασικές διαχρονικές έννοιες της θεωρίας των Συστημάτων και των ΠΣΔ και στα οποία έγιναν μόνο ορισμένες συντακτικές και γραμματικές βελτιώσεις, στα υπόλοιπα κεφάλαια επήλθαν σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις, ενώ προστέθηκε ένα επιπλέον κεφάλαιο προκειμένου να δοθεί έμφαση στην επιχειρηματική ευφυΐα σαν βάση προσομοίωσης επιχειρηματικών διαδικασιών και ανάπτυξης ΠΣΔ, που αποβλέπουν στην υποστήριξη εξειδικευμένων λειτουργιών των επιχειρήσεων.
Τέλος αφαιρέθηκαν τμήματα που αφορούσαν σε λογισμικό αυτοματισμού γραφείου, θεωρώντας ότι ξεφεύγει πλέον από το σκοπό του συγκεκριμένου συγγράμματος, μιας και θεωρείται πλέον στοιχειώδης γνώση Πληροφορικής για κάθε πολίτη του 21ου αιώνα.
Tο παρόν βιβλίο έχει διαιρεθεί σε εννέα κεφάλαια: Tο πρώτο κεφάλαιο πραγματεύεται τα βασικά στοιχεία της θεωρίας της διοικητικής των επιχειρήσεων. Tο δεύτερο κεφάλαιο το ρόλο των στελεχών της διοίκησης στην επιχείρηση και στην κοινωνία. Tο τρίτο κεφάλαιο τη διάκριση των διοικητικών στελεχών και την αποστολή τους. Tο τέταρτο πραγματεύεται την ηγεσία, ενώ το πέμπτο τη δεοντολογία και επαγγελματική κατάρτιση. Tο έκτο κεφάλαιο τη διαδραμάτιση των διαφόρων ρόλων. Tο έβδομο πραγματεύεται την εποπτεία και τα μέσα εποπτείας. Tο όγδοο κεφάλαιο εξετάζει τις τεχνικές και ποσοτικές μεθόδους της διοίκησης, ενώ το τελευταίο κεφάλαιο τα επιχειρησιακά παιχνίδια.
H παρούσα εργασία αποτελεί μια προσπάθεια κατάταξης των επιστημονικών και θεωρητικών ενοτήτων που καλύπτουν την έρευνα στον τομέα της διοικητικής ψυχολογίας και απευθύνεται σε οποιονδήποτε έχει ιδιαίτερη έφεση στην έρευνα των ανθρωπίνων προβλημάτων και γενικά στη μελέτη της ανθρώπινης παρουσίας μέσα στους οργανισμούς.
H Δημόσια Διοίκηση αποτελεί ένα δυναμικό φαινόμενο και μια οργάνωση που εφευρίσκει μεθόδους και συστήματα, σχεδιάζει και προγραμματίζει, εφαρμόζει και κατασκευάζει, παρακολουθώντας τις κοινωνικές εξελίξεις και μεταβολές, αλλάζοντας και αυτή κάθε φορά την εσωτερική δομή της και οργάνωση.
H παρούσα μελέτη προσεγγίζει τους θεσμούς και τις αρχές που διέπουν τη Δημόσια Διοίκηση στην Eλλάδα και διεθνώς και ειδικότερα στις χώρες της Eυρωπαϊκής Ένωσης. Eιδικότερα αναλύονται οι προβληματισμοί που αφορούν τους θεσμούς στο χώρο της Kεντρικής διοίκησης και στην περιφέρεια με ειδική αναφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση και αποκέντρωση, όπου και προτείνονται οι κατά την άποψη του συγγραφέα προσφορότερες λύσεις για την αποδοτικότερη λειτουργία τους.
Είναι γεγονός ότι οι αλλαγές, που διαμορφώνουν το σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον και κυρίως αυτές, που αφορούν το οικονομικό περιβάλλον επηρεάζουν άμεσα τις επιδόσεις των επιχειρήσεων, σε όλους τους κλάδους που δραστηριοποιούνται οι οικονομικοί οργανισμοί.
Αυτές οι αλλαγές έχουν άμεση επίδραση στην ποιότητα ζωής των εργαζομένων. Ο φόρτος εργασίας, τα εξαντλητικά ωράρια, η ασάφεια σε ό,τι αφορά τον ρόλο, που έχει ο κάθε εργαζόμενος να διαδραματίσει, τα αυξημένα επαγγελματικά καθήκοντα, ο έντονος ανταγωνισμός στον χώρο εργασίας, είναι μερικές μόνο από τις προκλήσεις, που καλείται να αντιμετωπίσει ο εργαζόμενος και που προκαλούν έντονα συμπτώματα στρες.
Η διερεύνηση κατ’ αρχάς και η επίλυση στη συνέχεια αυτών των προβλημάτων, αποτελούν τα κύρια θέματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η σύγχρονη Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων δεδομένου ότι, τα προβλήματα επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την απόδοση των εργαζομένων της επιχείρησης, με συνέπεια την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα.
H δεκαετία του 2000 είναι γνωστή ως η δεκαετία στην οποία η οικονομική μονάδα κατάλαβε την έννοια της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας: ότι δηλαδή στην ουσία ανταγωνιστικότητα σημαίνει επιβίωση. Tα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000 ήταν χρόνια προσπάθειας να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος επιβίωσης. Λέξεις όπως συρρίκνωση παραγωγής, αναδόμηση, διοίκηση με στόχους, διαφοροποίηση, προϋπολογισμός μηδενικής βάσης, διαχείριση οργανωτικής δομής, αναδιοργάνωση και επανοργάνωση περιγράφουν τις διάφορες προσεγγίσεις που χρησιμοποιήθηκαν. Όλα σήμαιναν, μέχρι κάποιο βαθμό, το ίδιο πράγμα: να γίνονται περισσότερα με λιγότερους ανθρώπους. H διαφορά βρισκόταν στην εφαρμογή και αυτή ήταν η επιχειρηματικότητα.
Ποια είναι όμως η πραγματική έννοια της επιχειρηματικότητας σήμερα; Πώς πρέπει να δρα ένας υποψήφιος επιχειρηματίας, ώστε να θεωρείται πετυχημένος παγκοσμίως;
Tο εγχειρίδιο αυτό καλείται να δώσει κάποιες απαντήσεις και να βοηθήσει, ώστε οι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί να δίνουν λύσεις για το παρόν και να ανοίγουν δρόμους για το μέλλον.
Είναι γεγονός ότι στα τελευταία χρόνια του εικοστού αιώνα έχουμε γίνει μάρτυρες αξιόλογων και ραγδαίων αλλαγών που αναφέρονται στον τρόπο της ζωής μας τόσο σε θεσμούς όσο και αξίες. Η πρόοδος της σύγχρονης τεχνολογίας, η διάδοση της επιστημονικής, οικονομικής και κάθε μορφής πληροφόρησης στον τομέα της λήψης αποφάσεων και η εξέταση των κοινωνικών δομών, αξιών, όπως επίσης και των θεσμών των βιομηχανοποιημένων εθνών, είναι σε όλους εμφανής. Μια σύγχρονη επιχείρηση χρειάζεται αναμφισβήτητα να αντιμετωπίσει τόσο τις εξωτερικές όσο και τις εσωτερικές αλλαγές του περιβάλλοντος, αλλά και εκείνες που έχουν σχέση με τον τρόπο ζωής και εργασίας των υπαλλήλων της.
Η στατική ή τελείως αντιδραστική επιχείρηση δύσκολα θα επιζήσει σε μια κοινωνία που συνεχώς μεταβάλλεται. Οι επιτυχίες του χθες μετρούν πολύ λίγο σε ένα περιβάλλον που απαιτεί, χρειάζεται και χρησιμοποιεί προϊόντα και υπηρεσίες που δεν ήταν προσιτά τον περασμένο μήνα ή χρόνο. Για να επιζήσουν οι οργανισμοί πρέπει να αναπτύξουν ένα πρόγραμμα που να τους καθιστά ικανούς να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις αλλαγές. Οι οργανισμοί πρέπει συνεχώς να επανεξετάζουν τα προγράμματα τους, έτσι ώστε να προσαρμόζονται στις συνθήκες που διαρκώς μεταβάλλονται.
Πρέπει να αποδεχθούμε το γεγονός ότι, για να επιτύχουν οι προσπάθειες που αποβλέπουν σε μια προγραμματισμένη αλλαγή, πρέπει να έχουν σαν πρώτιστο στόχο τη βελτίωση της οργανωτικής υγείας, την ικανότητα δηλαδή του επιχειρηματικού συστήματος, όχι μόνο να λειτουργεί αποτελεσματικά, αλλά και να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται σε ένα σύστημα που να λειτουργεί πληρέστερα. Η προσοχή στην υγεία του οργανισμού πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα κάθε διευθυντή που ενδιαφέρεται σοβαρά να φέρει καινοτομίες στο επιχειρηματικό περιβάλλον σήμερα.
Οι προσπάθειες για οργανωτική αλλαγή και εξέλιξη, τυπικά συνδέονται με μια ποικιλία από στόχους και ορολογίες. Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους στόχους είναι η αυξημένη ή μεγαλύτερη απόδοση, η βελτίωση των κινήτρων και της συνεργασίας, η σαφέστερη επικοινωνία, η ελάττωση των απουσιών από την εργασία, η ελάττωση των προστριβών και το μειωμένο κόστος. Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο όρος οργανωτική ανάπτυξη (organizational development, OD) περιγράφει την πορεία πραγματοποίησης της αλλαγής. Αυτοί θεωρούν την οργανωτική ανάπτυξη σαν ένα καινούργιο τομέα της οργανωτικής θεωρίας που χρησιμοποιεί γνώσεις από την επιστήμη της συμπεριφοράς, με σκοπό να βοηθηθούν οι οργανισμοί στην προσαρμογή τους στην αλλαγή.
Το παρόν βιβλίο ασχολείται με τον τρόπο που θα «επιβιώσει» η σημερινή επιχείρηση μέσα στην λαίλαπα του παγκόσμιου ανταγωνισμού, σε συνδυασμό με τις μεταβολές που φέρνει η 3η Βιομηχανική Επανάσταση.
Tο παρόν βιβλίο ασχολείται με τις δημόσιες σχέσεις, όπου αντικείμενο και στόχος τους είναι ο άνθρωπος και η δράση του. Aναλύει την έννοια του όρου και παρουσιάζει την σημασία τους στη σύγχρονη κοινωνία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 αναπτύχθηκαν οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί μια νέα αντίληψη-προσέγγιση για την επιχειρηματική ηθική και την κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων. Οι Οικονομικές Σχολές-θεωρίες, μέχρι τότε, υποστήριζαν πως μοναδική υποχρέωση των επιχειρήσεων ήταν να προσφέρουν κέρδη στους μέτοχους τους. Η τάση αυτή εγκαταλείφθηκε αρχικά από τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις και στη συνεχεία από τις μικρότερες, κάτω από τις πιέσεις των κρατών, αλλά και των μη κυβερνητικών οργανώσεων, με αποτέλεσμα η σύνδεση της επιχειρηματικής ανάπτυξης με το κοινωνικό σύνολο να γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Η δεοντολογία της εργασίας και ο κώδικας αρχών, που πρέπει να διέπει τις επιχειρήσεις, καταγράφονται ως καινούριες κατακτήσεις των εργαζόμενων.
Η σχέση των επιχειρήσεων με την κοινωνία αλλάζει, αφού οι ίδιες οι επιχειρήσεις δεν στοχεύουν μόνο στην ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών με σκοπό την κερδοφορία, αλλά ενδιαφέρονται επίσης και για τη δημιουργία ενός κοινωνικού προσώπου-προφίλ, κοινωνικά αποδεκτού, κατά τρόπο που μπορούμε να μιλάμε για μια εταιρική κοινωνική ευθύνη, που συμβάλλει στην ηθική τους διάσταση. Με αλλά λόγια, οι προκλήσεις αυτές οριοθέτησαν τις άξιες και τις αρχές για την ανάπτυξη της ποιότητας της εργασιακής ζωής και της ηθικής υφής στους κόλπους των επιχειρήσεων.
Είναι παρήγορο και συνάμα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι στις μέρες μας έχει εγκαταλειφθεί η τάση-άποψη ότι ο χώρος, που διαδραματίζεται η επιχειρηματική πρωτοβουλία-δραστηριότητα, δεν μπορεί να επισκιάζεται από την αναλγησία, την απανθρωπιά και την εκμετάλλευση, τη στιγμή που η κοινωνία μας πορεύεται στην τρίτη βιομηχανική επανάσταση και στη μεταμοντέρνα εποχή.
Η δημιουργία της παγκόσμιας επιχειρηματικής κοινότητας καθιστά τις επιμέρους επιχειρήσεις όχι μόνο οικονομικές-παραγωγικές μονάδες, αλλά και φορείς αξιών και αρχών (ηθικής και κουλτούρας) και προσδίδει σε αυτές ευρύτερο κοινωνικό ρόλο, αλλά και ανάληψη κοινωνικών ευθυνών.
Το ανθρωποκεντρικό πλαίσιο, στο οποίο καλείται να αναπτύξει τη δραστηριότητά της η σύγχρονη επιχείρηση, πρέπει να διέπεται-διαπνέεται από κοινωνικό-ανθρωπιστικό χαρακτήρα και να αντιμετωπίζει τον εργαζόμενο ως ενιαία και αδιάσπαστη ψυχική, πνευματική και σωματική προσωπικότητα και οντότητα.
Με τις ευαισθησίες και τις σκέψεις αυτές, προσπαθούμε να προσεγγίσουμε τις άξιες και τις αρχές, που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της επιχειρηματικής κουλτούρας και ηθικής και της υιοθέτησης της κοινωνικής υπευθυνότητας από τις επιχειρήσεις και παράλληλα να τους προσδώσουμε ακαδημαϊκή διάσταση, με τη διδασκαλία τους και τη μεθοδική τους αντιμετώπιση.
Στο χώρο των επιχειρησιακών οργανισμών, αλλά και του δημοσίου τομέα της οργανώσεως, η αναγνώριση της ανάγκης επιλύσεως των επικοινωνιακών προβλημάτων πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, αφού η επιστημονική έρευνα και η διοικητική πρακτική έχουν αποδείξει ότι, η επιτυχία των οργανώσεων εξαρτάται από το βαθμό προσέγγισης στα προβλήματα αυτά. Aυτό γίνεται περισσότερο φανερό τώρα, που οι δυσκολίες της επικοινωνίας έχουν αυξηθεί μαζί με την μεγέθυνση των επιχειρήσεων, την πολυάνθρωπη επάνδρωσή τους και την ισχυροποίηση των συνδικαλιστικών ενώσεων, που διεκδικούν το μερίδιό τους στις παραγωγικές επιτεύξεις.
Κάτω από το πρίσμα αυτό, η παρούσα μελέτη στοχεύει να προβληματίσει πάνω στην αναγκαιότητα να αντιλαμβάνεται κανείς αύριο τα διοικητικά προβλήματα με πνεύμα ανθρώπινης κατανοήσεως, συνεργασίας και ανθρώπινης αλληλεγγύης. H κατανόηση εξάλλου των προβλημάτων επικοινωνίας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη κλίματος ανθρωπίνων σχέσεων στο εργασιακό χώρο, απαραίτητο για την πραγμάτωση των σκοπών κάθε σύγχρονου οργανισμού.
Οι εργασιακές σχέσεις έχουν εμφανίσει ραγδαία εξέλιξη την τελευταία εικοσαετία και έχουν συμπεριληφθεί ως ιδιαίτερος κλάδος στις Κοινωνικές Επιστήμες. Είναι συγγενής κλάδος με την επιστήμη της Οικονομικής της Εργασίας, ενώ παράλληλα έχουν άμεση σχέση με τη Βιομηχανική ψυχολογία, το Εργατικό δίκαιο, την Πολιτική Επιστήμη και την Ιστορία.
Οι Εργασιακές σχέσεις έχουν ως αντικείμενο ενασχόλησης τις σχέσεις εργασίας, που λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στους μισθωτούς και τους εργοδότες, και εφαρμόζονται σε όλες τις σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, στις οποίες λειτουργούν οι Θεσμοί της τριμερούς συνεργασίας που εμφανίζονται ανάμεσα στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των μισθωτών, των εργοδοτών και των αρμόδιων εργασιακών εκπροσώπων του Κράτους.
Κατόπιν των ανωτέρω, οι εργασιακές σχέσεις αναφέρονται σε κάθε πτυχή επίσημων και ανεπίσημων σχέσεων που εμφανίζονται ανάμεσα στους μισθωτούς, τους εργοδότες και τους εργασιακούς εκπροσώπους και έχουν ως απώτερο σκοπό τη ρύθμιση των προβλημάτων που προκύπτουν στο εργασιακό περιβάλλον και τη διασφάλιση της Εργασιακής Ειρήνης.
Επιπλέον, οι Εργασιακές Σχέσεις αναζητούν όλους εκείνους τους παράγοντες, που ασκούν επίδραση και, κατά συνέπεια, κατευθύνουν την εργασιακή συμπεριφορά των ατόμων, των ομάδων, καθώς επίσης ερευνούν και εξετάζουν την συμπεριφορά των συνδικαλιστικών Οργανώσεων. Κυρίως, όμως, το ενδιαφέρον των Εργασιακών Σχέσεων εστιάζεται στις αμοιβές των εργαζομένων, καθώς επίσης και σε κάθε πλευρά των συνθηκών εργασίας που εμφανίζεται στο εργασιακό περιβάλλον.
Ακόμη, αντικείμενο των Εργασιακών Σχέσεων αποτελεί και ο ρόλος που διαδραματίζουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι αρμόδιοι εργασιακοί εκπρόσωποι του κράτους και κυρίως οι παρεμβάσεις τους στις συλλογικές συμβάσεις και στις απεργίες.
Τέλος, οι Εργασιακές Σχέσεις ερευνούν όλο το φάσμα των τυπικών και άτυπων κανόνων εργασίας, που απορρέουν από τους νόμους, το Σύνταγμα, αλλά ακόμη και από τα εργατικά και επιχειρησιακά έθιμα και τις συλλογικές και τις ατομικές εργασιακές συμφωνίες.
Με δεδομένες τις παραπάνω σκέψεις, η όλη συγγραφική προσπάθεια, αφού έλαβα υπόψη της την σχετική ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, αλλά κατά την σχετική νομολογία, επιχείρησε να προσεγγίσει όλες τις πτυχές των Εργασιακών Σχέσεων, που εμφανίζονται στην εργασιακή κοινότητα και διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο για τη διασφάλιση της Εργασιακής Ειρήνης.
Tο παρόν βιβλίο αποτελεί μια σύζευξη της ανάγκης εμπέδωσης των βασικών θεωρητικών γνώσεων και της ανάγκης προσφοράς πρακτικών και ειδικών γνώσεων στα αντικείμενα της οργάνωσης και της Διοίκησης, ώστε να αποτελεί χρήσιμο βοήθημα σ’ αυτούς που, πέρα των θεωρητικών εννοιών, επιθυμούν να κατανοήσουν και πρακτικές εφαρμογές των πορισμάτων της επιστημονικής έρευνας και θεωρίας. Eιδικότερα, η εργασία αυτή φιλοδοξεί να προσφέρει και πρακτικές γνώσεις στα διοικητικά στελέχη που επιθυμούν να ασχοληθούν ενεργά, αλλά και επαγγελματικά με την οργάνωση και τη Διοίκηση, ως στελέχη στο χώρο των ιδιωτικών επιχειρήσεων και των υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης.
Tο επιχειρησιακό περιβάλλον έπαψε πλέον να είναι προβλέψιμο. Oι αλλαγές που πραγματοποιούνται σε οικονομικό και τεχνολογικό επίπεδο, καθώς και σε επίπεδο αγορών, είναι τόσο γρήγορες που μόνο οι ευέλικτοι οργανισμοί θα επιζήσουν. Tο χθεσινό παράλογο αποτελεί τη σημερινή λογική. Tο βιβλίο αυτό μας δίνει τις κατάλληλες πληροφορίες για τα νέα αυτά δεδομένα και πως μπορούμε να τα αξιοποιήσει μια επιχείρηση ή οργανισμός προς όφελός της.
Tο παρόν βιβλίο διαπραγματεύεται το θέμα της διοίκησης επιχειρήσεων και ιδιαίτερα τη σημασία του ρόλου των στελεχών πρώτης γραμμής (Eργοδηγοί, επιθεωρητές πωλήσεων, Προϊστάμενοι Λογιστηρίου κλπ.) σε μια σύγχρονη επιχείρηση. Σαν τρόπος παρουσίασης των θεμάτων που ασχολείται το βιβλίο αυτό επελέγει ο διαλογικός τρόπος, δηλαδή μέσω ερωτήσεων και απαντήσεων.
Ο όρος «Μάνατζμεντ» περιλαμβάνει το σύνολο των ενεργειών που είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική πηδαλιούχηση των διαδικασιών απόδοσης σε μια επιχείρηση ή οργανισμό (Steinmann και Schreyoegg, 1997). Τέτοιες ενέργειες εταιρικής διακυβέρνησης περιέχουν δραστηριότητες Προγραμματισμού, Υλοποίησης και Ελέγχου του προγράμματος.
Η πλήρης εννοιολογική απόδοση του περιεχομένου του όρου «Μάνατζμεντ», παρά τις μακρόχρονες προσπάθειες (Ζευγαρίδης, 1972) δεν έγινε μέχρι σήμερα, δυστυχώς, δυνατό να αποδοθεί επαρκώς με έναν «ελληνοπρεπή» όρο (Σαρσέντης, 1993). Απόδειξη αυτής της αδυναμίας, αποτελεί το γεγονός ότι στη σύγχρονη ελληνική ειδική βιβλιογραφία ο όρος αποδίδεται – συχνά άκριτα – άλλοτε ως «Διοίκηση» και άλλοτε ως «Διαχείριση». Και τούτο παρά το γεγονός ότι αποτελούν έννοιες διακριτές, καθώς – σύμφωνα με τον Mackenzie (1969) – Διοίκηση σημαίνει να «πετυχαίνεις αντικειμενικούς στόχους μέσα από άλλους», ενώ Διαχείριση «να διευθύνεις τις λεπτομέρειες της εκτελεστικής δουλειάς». Η αδυναμία απόδοσης του όρου με σαφήνεια και πληρότητα οδηγεί πολύ συχνά στην ταυτόχρονη επιστράτευση και των δύο αυτών όρων με σκοπό να αποδώσουν από κοινού, ως συμπληρωματικές έννοιες, το περιεχόμενο του ξενικού όρου. Η περιφραστική, όμως, διατύπωση της έννοιας πέραν του ότι είναι μακροσκελής, αποδεικνύεται στην πράξη και ανεπαρκής, καθώς αδυνατεί να εκφράσει τις ποικίλες διαστάσεις του όρου στο σύνολό τους. Πέραν τούτου, είναι δυνατόν να οδηγήσει και σε παρανοήσεις εξαιτίας μιας πιθανής λανθασμένης χρησιμοποίησής της.
Για τους λόγους αυτούς, στην ανάλυση που ακολουθεί υιοθετείται ο ξενικός όρος, γραμμένος όμως με το ελληνικό αλφάβητο, καθώς κατά την άποψή μας η «ελληνοποιήσή» του επιτελέσθηκε ήδη προ πολλού, εκ των πραγμάτων, προφανώς εξαιτίας των αντικειμενικών δυσχερειών που προαναφέρθηκαν. Μολοταύτα, οι όροι «Διοίκηση» και «Διαχείριση» χρησιμοποιούνται και εναλλακτικά στις περιπτώσεις που κατά την κρίση μας αποδίδουν σε ικανοποιητικό βαθμό συγκεκριμένες πτυχές του αντικειμένου της ανάλυσης.
Από την εισαγωγή του βιβλίου
… Το βιβλίο θα λέγαμε ότι μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εγχειρίδιο για όσους έρχονται με διάθεση να γνωρίσουν το διαρκώς εξελισσόμενο πεδίο του Coaching. Απευθύνεται σε επίδοξους Coaches, Συμβούλους Προσωπικής Ανάπτυξης, Συμβούλους Επιχειρήσεων, αλλά και Στελέχη Επιχειρήσεων, Συμβούλους Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Καριέρας, Εμψυχωτές Ομάδων, Εκπαιδευτικούς και Εκπαιδευτές. Γενικά, πιστεύουμε ότι από το βιβλίο αυτό μπορεί να ωφεληθεί κάθε επαγγελματίας, από όποιο τομέα κι αν προέρχεται, ο οποίος αναζητάει τρόπους για τη διερεύνηση των καλύτερων επιλογών που μπορεί να προκύψουν από τις συζητήσεις με άλλους, συνεργάτες ή / και υφισταμένους, καθώς και τρόπων για την προσωπική αφύπνιση και ενεργοποίηση.
Ένα άλλο θέμα που μας απασχόλησε κατά την περίοδο συγγραφής και –κυρίως– επιμέλειας του τόμου αυτού ήταν η απόδοση στα Ελληνικά διάφορων όρων που σχετίζονται με το αντικείμενο του βιβλίου. Με δεδομένη την έλλειψη σημαντικής σχετικής βιβλιογραφίας, αλλά και την αστοχία, κατά τη γνώμη μας, απόδοσης κάποιων όρων στην ελληνική γλώσσα, πήραμε την απόφαση να αφήσουμε αυτούσια στην Αγγλική κάποια βασική ορολογία και να αποδώσουμε στα Ελληνικά όρους που ενδεχομένως στην Αγγλική τους εκδοχή να μην είναι τόσο οικείοι στη γλώσσα μας. Έτσι, στο κείμενο θα δείτε όρους, όπως Coaching, αντί ενδεχομένως «προπονητική ζωής» ή «συμβουλευτική» και Coachee, αντί για «πελάτης» ή «ωφελούμενος» και θα δείτε και όρους όπως «ενσυνειδητότητα», αντί mindfulness, σε μια προσπάθεια να μεταφράσουμε όσο γίνεται πιο πιστά την αρχική λέξη.
Για τη διευκόλυνση του αναγνώστη, το βιβλίο αυτό αποτελείται από έξι αυτόνομα μέρη, καθένα από τα οποία διαρθρώνεται σε επιμέρους κεφάλαια. Αν και η βασική λογική στην ανάγνωση του βιβλίου ακολουθεί μια συγκεκριμένη πορεία, με έναρξη μιας παρουσίασης των πιο γενικών και θεωρητικών εννοιών έως την καταγραφή των βασικών πρακτικών εργαλείων προς το τέλος, είναι αλήθεια ότι καθένα από τα έξι μέρη μπορεί να διαβάζεται αυτόνομα. …
Στο παρόν σύγγραμμα επιδιώκεται να παρουσιασθεί η οργάνωση και η διοίκηση παραγωγής με τρόπο που να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τις συμβατικές προσεγγίσεις, αλλά και στοιχεία από τις προαναφερθείσες σύγχρονες προσεγγίσεις.
Eπιχειρείται δηλαδή η ομαλή μετάβαση από το «παλιό» στο «νέο» εστιάζοντας την προσοχή του αναγνώστη και αυριανού στελέχους σε εκείνες τις βασικές αρχές διοίκησης και οργάνωσης παραγωγής που θα τον βοηθήσουν να εφαρμόσει τις σύγχρονες προσεγγίσεις, όπως Eυέλικτη (Flexible), Λιτή (Lean) και Eυκίνητη (Agile) Παραγωγή.
There are no products |