Showing 1–24 of 25 results
Η ανάλυση οικονομικών καταστάσεων με δεδομένα λογιστικής και αειφορίας στην ελληνική πραγματικότητα περιλαμβάνει τρία μέρη:
Το Μέρος Α´ αναλύει και διερευνά τους ισολογισμούς μαζί με τις υπόλοιπες χρηματοοικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με τα ΕΛΠ.
Το Μέρος Β´ παρουσιάζει τις ιδιαιτερότητες του απλοποιημένου Λογιστικού Πλαισίου Γενικής Κυβέρνησης/ΛΠΓΚ (υποχρεωτικό από 01.01.2025), που αφορά περίπου 1.700 οντότητες (Μητρώο ΕΛΣΤΑΤ), καταργεί τα Κλαδικά Σχέδια, ενημερώνεται από οποιοδήποτε αξιόπιστο υποσύστημα, εφαρμόζει τη δουλευμένη λογιστική βάση και μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως συγκρίσιμους αριθμοδείκτες (Ιδιωτικός Τομέας, Μέρος Α´).
Το Μέρος Γ´ αναπτύσσει την υποχρεωτική κατάρτιση απολογισμών ESG (από 01.01.2024 για τις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα) με βάση τα Ευρωπαϊκά Πρότυπα Υποβολής Εκθέσεων Βιωσιμότητας (ESRS) που αφορούν 50.000 οντότητες, σε πρώτη φάση.
Από το 2025 η υποχρέωση στην Ελλάδα αρχίζει να καλύπτει, εκτός από τις μεγάλες επιχειρήσεις του Ιδιωτικού Τομέα, και εκείνες του Δημοσίου. Προαιρετικά, έχει αναπτυχθεί διεθνώς και η λύση της «ολοκληρωμένης πληροφόρησης» (integrated reporting) στον Ιδιωτικό Τομέα (Κεφ. 22) με πιθανή μελλοντική χρήση και στο Δημόσιο. Πρόκειται για «εκθέσεις» που περιέχουν τη σύνδεση των προαναφερθέντων χρηματοοικονομικών και μη πληροφοριών. Η δημοσιοποίησή τους έχει ήδη υιοθετηθεί από πολυεθνικές επιχειρήσεις (π.χ. Microsoft, Coca-Cola, Marks&Spencer), ενώ από το 2022 καλύπτονται και από το IFRS Foundation. Έτσι, οι χρηματοοικονομικές ή μη εκθέσεις στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον παρουσιάζονται περισσότερο σχετικές, κατανοητές, επαληθεύσιμες, ουδέτερες, επαρκείς, συγκρίσιμες, πλήρεις (integrated) και σημαντικές. Η εξέταση των αριθμοδεικτών (Μέρος Α´) δεν αποτελεί πλέον το τέλος, αλλά την αρχή της χρηματοοικονομικής ή μη ανάλυσης, η οποία πρέπει να επεκτείνεται στη διερεύνηση δεδομένων που μπορεί να επηρεάσουν το μέλλον ενός Ιδιωτικού ή Δημόσιου οργανισμού (Μέρος Β´), όπως είναι οι αλλαγές στο εσωτερικό και εξωτερικό του μικρο-μακροοικονομικό πλαίσιο, οι τεχνολογικές και περιβαλλοντικές (Μέρος Γ´) εξελίξεις, αλλά και η τάση του κλάδου στον οποίο ανήκει.
Αναμφισβήτητα, η λογιστική πληροφόρηση, μέσω της ανάλυσης χρηματοοικονομικών ή μη εκθέσεων, αποτελεί πλέον ένα κοινωνικό αγαθό, από την ποιότητα του οποίου εξαρτάται η διοίκηση οργανισμών, η λήψη αποφάσεων, η κατανομή πόρων στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα, αλλά και η διαφάνεια των αγορών σε περιβάλλον αειφόρου ανάπτυξης. Γι’ αυτό, η Λογιστική ως επιστήμη προϋποθέτει συστηματικές σπουδές, ως τεχνική απαιτεί συνεχή ενημέρωση-εφαρμογή και ως βασικός κλάδος της πληροφορικής πλέον θεωρεί απαραίτητο οι ασχολούμενοι βιοποριστικά μαζί της να διαθέτουν, εκτός από τα τυπικά προσόντα, το αναγκαίο υπόβαθρο συνδυαστικής ερμηνείας και κριτικής ανάλυσης των δεδομένων λογιστικής και βιωσιμότητας.
Tο παρόν εγχειρίδιο ασχολείται με την ανάπτυξη ειδικών (προχωρημένων) θεμάτων και ασκήσεων ανάλυσης λογιστικών καταστάσεων και εκτιμητικής. Πρόκειται για ένα σύγγραμμα αναφοράς σχετικά με τη σύγχρονη λογιστική πράξη, όπου παρέχεται μεγάλη λεπτομέρεια στις απαντήσεις με περαιτέρω ανάλυση πολλών σημείων σε υποσημειώσεις. Επίσης, πολλές φορές στο κείμενο γίνεται παράθεση και επεξήγηση στους όρους της αγγλοαμερικάνικης ορολογίας με την συλλογιστική ότι αυτή υιοθετείται σήμερα ανά τον κόσμο, καθώς και ανακεφαλαιωτικό γλωσσάριο όρων αυτών στο τέλος του βιβλίου.
Tο βιβλίο ασχολείται με θέματα Γενικής Λογιστικής και λογαριασμών τάξεως, τα οποία αναπτύσσονται σύμφωνα με το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο (E.Γ.Λ.Σ.), τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και τη φορολογική νομοθεσία. Επίσης, κάθε κεφάλαιο εμπεριέχει πολλά παραδείγματα για καλύτερη κατανόηση και ασκήσεις, που βοηθούν στην εμπέδωση της θεωρίας.
Με τη λεγόμενη “Γενική (Χρηματοοικονομική) Λογιστική” νοείται συνήθως η των εμπορικών επιχειρήσεων (εμπορική) λογιστική, καθώς επίσης και η λογιστική των επιχειρήσεων παροχής (πάσης φύσεως) υπηρεσιών, ενώ συμπεριλαμβάνεται συχνά μία εισαγωγή στη λογιστική των πάσης φύσεως βιομηχανικών επιχειρήσεων. Με τέτοιο περιεχόμενο – αλλά με ποικίλλοντες τίτλους – έχουν γράψει βιβλίο σχεδόν όλοι όσοι διδάσκουν κατά καιρούς τη βασική λογιστική. Οι περισσότεροι, μάλιστα, το πρώτο βιβλίο λογιστικής που έγραψαν αφορούσε ακριβώς στις αρχές της λογιστικής που ισχύουν γενικώς επί των πάσης φύσεως οικονομικών μονάδων, δηλαδή ασχέτως του οικονομικού τύπου τους (όπως εμπορικών, τραπεζικών, βιομηχανικών, κ.ο.κ.) ή της νομικής μορφής τους, όπως ατομικών ή εταιρικών (ομορρύθμων, ετερορρύθμων, ανωνύμων εταιρειών, κ.τ.λ.).
Από διδακτική άποψη, ο ανά χείρας πρώτος τόμος της γενικής χρηματοοικονομικής λογιστικής αποτελεί τη βάση της όλης λογιστικής θεωρίας και τεχνικής, όπου πρωταρχική σημασία και σπουδαιότητα έχει η μεθοδική οικοδόμηση της διδακτέας ύλης, η οποία, ιδιαίτερα επί των εισαγωγικού χαρακτήρα συγγραμμάτων λογιστικής, θεωρείται το πλέον ουσιαστικό κριτήριο της επιτυχίας τους. (Βέβαια, το περιεχόμενο αυτού του συγγράμματος συνιστά ύλη ανάμικτη, τόσο εισαγωγικού – introductory – όσο και μεσαίου επιπέδου – intermediate. Γι’ αυτό εναπόκειται στον διδάσκοντα να επιλέξει τα τμήματα εκείνα του βιβλίου τα οποία προσιδιάζουν στη θεματολογία της διδακτέας από αυτόν ύλης.)
Η διδακτέα ύλη διατάσσεται συστηματικώς συμπληρούμενη με πολλά παραστατικά σχήματα και απεικονίσεις επί κάθε ενός περιγραφόμενου και αναλυόμενου θέματος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται ο συνδυασμός της, μετά σκέψεως, θεώρησης (Denkendes Schauen) προς την, μετά θεώρησης, σκέψη (Anschauliches Denken), βασικό προαπαιτούμενο κάθε επιστημονικής γνώσης.
Προς εξασφάλιση της αφομοίωσης και εμπέδωσης των εκάστοτε κτώμενων γνώσεων παρατίθενται πληθώρα λυμένων ασκήσεων και εφαρμογών επί του κάθε ενός αναπτυσσόμενου θέματος τόσο εντός του κειμένου (με τη μορφή αριθμητικών παραδειγμάτων) όσο και στο τέλος κάθε ενός κεφαλαίου.
Σε αυτό τον τόμο παρουσιάζεται επίσης η λογιστική ως προαπαιτούμενο για την εύρεση (καθορισμό) του κόστους και για έλεγχο τους κόστους, στοιχεία βασικά για τη λήψη επιχειρηματικών αποφάσεων από τους εντός και εκτός κάθε εμποροβιομηχανικής επιχείρησης.
To πόνημα αυτό απευθύνεται κυρίως σε λογιστές που επιζητούν να ενσωματώσουν στην επαγγελματική τους γνώση κάθε εξέλιξη στον κλάδο που απασχολούνται, ανεξάρτητα από τη χώρα προσέλευσής τους, η οποία μπορεί να βελτιώσει τη δυνατότητά τους να εκτελούν τη λειτουργία τους στην κοινωνία που ζουν. Aυτή τη νέα γνώση προσπαθούν να την προσαρμόσουν στις πολιτικές και πολιτιστικές απαιτήσεις της χώρας τους. Nέες λογιστικές επινοήσεις γίνονται σε διάφορα μέρη του κόσμου κατά καιρούς και, εάν αυτές έχουν δυνατότητα εφαρμογής σε άλλες χώρες, είναι σωστό να υποδεικνύονται τρόποι για διευκόλυνση της διεθνούς ροής των λογιστικών εννοιών και μεθόδων.
Σκοπός του παρόντος βιβλίου είναι να παραθέσει στον αναγνώστη τις γενικά παραδεκτές λογιστικές αρχές και τα λογιστικά πρότυπα που υιοθετεί το Eλληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο (E. Γ.Λ.Σ.). Xωρίζεται σε δύο μέρη. Tο πρώτο περιέχει μια γενική εισαγωγή στις αρχές της Γεν. Λογιστικής και στο E. Γ. Λ.Σ., το σχέδιο των λογαριασμών της Γεν. Λογιστικής (ομάδα 1η έως 8η και 10η), το Π.Δ. 100/1998 με τους συντελεστές αποσβέσεων, χρήσιμες γνωματεύσεις του E.Σ.Y.Λ., και τέλος εγχειρίδιο σχεδίου λογαριασμών γενικής Λογιστικής. Tο δεύτερο μέρος περιέχει την Aναλυτική Λογιστική Eκμετάλλευσης (ομάδα 9η). H εφαρμογή της Aναλυτικής Λογιστικής Eκμετάλλευσης (A.Λ.E.) έχει γίνει υποχρεωτική από όλες τις οικονομικές μονάδες από την 1η Iανουαρίου 1999.
[…] Η σπουδαιότητα της ιστορίας του οικονομικού πολιτισμού καταδεικνύεται και από την επίδραση την οποία γενικώς η ιστορία άσκησε επί της οικονομικής επιστήμης. Μπορούμε να πούμε ότι κατά τον 19ο αιώνα οι περισσότερες επιστήμες βοηθήθηκαν από την Ιστορία. Η αναγέννηση της νομικής Επιστήμης άρχισε από την υπό του Savigny διακήρυξη της ανάγκης περί της ιστορικής έρευνας του θετικού δικαίου. Των φυσικών επιστημών δια της περί εξελίξεως θεωρίας του Δαρβίνου. Έτσι και στην οικονομική επιστήμη διανοίχθηκαν νέες οδοί δια της περί εξελίξεως θεωρίας του Αυγούστου Comte (θεοκρατικό, μεταφυσικό, θετικιστικό στάδιο) και των αντιλήψεων της αρχαιότερης (Roscher, Hildebrand, Knies) και προ παντός της νεότερης γερμανικής οικονομικής ιστορικής σχολής (G. Schmoller, Brentano, Knapp). Έτσι επιβλήθηκε, λοιπόν, η ιδέα ότι στην οικονομική ζωή οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε το παρόν ως ιστορική διαμόρφωση του παρελθόντος.
Συνέπεια των ανωτέρω:
(α) Αναγνωρίζεται η ιδέα της εξέλιξης ως η κυριαρχούσα επιστημονική ιδέα της εποχής μας.
(β) Αναγνωρίζεται πάσα οικονομική εκδήλωση ως κοινωνική εκδήλωση βάσει των εθίμων και του δικαίου, των θεσμών και των οργανώσεων.
Έτσι, η Λογιστική ερευνάται σε συνδυασμό προς το κράτος, τη θρησκεία και την ηθική, και διαμορφώνεται από μία εποπτική των συναλλαγών δραστηριότητα σε μία ηθικοπολιτική επιστήμη. Η Ιστορία της Λογιστικής συσχετίζεται πλέον προς όλες τις εκδηλώσεις του ανθρώπου, πολιτικές, νομικές, φιλολογικές, θρησκευτικές, και δεν γράφεται από την οικονομική άποψη μόνο. Απαιτεί όμως και αυτή από όλες τις συγγενείς επιστήμες να αξιώνεται προσοχής. Και πράγματι αυτό συμβαίνει, όπως οι εργασίες αυτού του τόμου καταδεικνύουν.[…]
Το αξιοπρόσεκτο και δημοφιλές βιβλίο των Peters & Waterman, In Search of Excellence, πέτυχε στο να αναδείξει τη σημασία κάποιων θεμελιωδών μεγεθών των επιχειρήσεων στο να παρουσιάζουν επιτυχείς επιδόσεις διαχρονικά και, επομένως, να αυξάνουν την αξία των υπό εξέταση εταιρειών. Μεταγενέστερη μελέτη υπέδειξε όμως ότι οι περισσότερες από τις εξαίρετες εταιρείες των Peters & Waterman δεν δημιουργούσαν περισσότερη αξία για τον μέτοχο (shareholder value) απ’ όσο δημιουργούσαν οι υποτιθέμενες λιγότερο εξαιρετικές ανταγωνίστριές τους.
Σε δημοσίευμα στις σελίδες οικονομικού τύπου αναφέρθηκε ότι: «Το 55% της οικονομικής αξίας που δίνει η αγορά σε μία επιχείρηση αποτελείται από άυλα στοιχεία που δεν εμφανίζονται καν στον ισολογισμό, δηλαδή τις γνώσεις, τις επωνυμίες, τις σχέσεις και τη φήμη, σύμφωνα με τον καθηγητή της Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Charles Fombrun.»
Η αξία και η αποτίμηση είναι βασικές έννοιες στην ανθρώπινη κοινωνία και στον κόσμο των επιχειρήσεων (-εκμεταλλεύεσεων). Στη σφαίρα της Οικονομικής της Επιχειρήσεων και της δίδυμης αδελφής της, της Λογιστικής, αυτές οι έννοιες λαμβάνουν πιο ειδικευμένο περιεχόμενο…
Η έρευνα στην προέλευση της διπλογραφικής λογιστικής τυπικά έχει εστιάσει την προσοχή στη μορφή ως αιτιώδη παράγοντα. Στην παρούσα εργασία, τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν αυτή την άποψη επανεξετάζονται και κριτικά διερευνούνται δια της αναπτύξεως του επί της ουσίας πλαισίου της διπλογραφικής λογιστικής στη μορφή εξίσωσης και στη σύνδεσή του με την εξέλιξη των μαθηματικών στους Αραβο-Ινδικούς πολιτισμούς. Παράλληλα συνεξετάζεται συνοπτικά η μαθηματική εκδοχή της Λογιστικής…
Σκοπός αυτού του πονήματος είναι ο εξοπλισμός του Έλληνα λογιστή με το ιστορικό υλικό της επιστήμης του. Γι αυτό ακριβώς το λόγο η διατριβή αυτή κάνει μια επισκόπηση του ρόλου της λογιστικής στην οικονομική εξέλιξη της Eλλάδος από τα χρόνια της τουρκοκρατίας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Aξιοσημείωτο είναι ότι η θεμελίωση της φιλοσοφίας της Λογιστικής με ειδικότερη αναφορά στη χώρα μας γίνεται συνοπτικά αλλά περιεκτικά για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Στη χώρα μας οι κανόνες τήρησης Λογιστικών Αρχείων και έκδοσης Παραστατικών Πωλήσεων περιλαμβάνονται πλέον στα ΕΛΠ (άρθρα 1-15) που απλουστεύουν τις αντίστοιχες διατάξεις του ΚΦΑΣ. Συγκεκριμένα, οι υποχρεώσεις των οντοτήτων (οικονομικών μονάδων) κλιμακώνονται ανάλογα με το μέγεθός τους σε πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες. Στα «Λογιστικά Αρχεία» περιέχονται λογιστικές δικλείδες και πρακτικές που διευκολύνουν τη διαχείριση των επιχειρήσεων. Επαναλαμβάνονται, με βελτιώσεις, αυτούσιες σχετικές ρυθμίσεις του ΚΦΑΣ περί τιμολογίου πώλησης, που προέρχονται συνολικά απ’ την Οδηγία της ΕΕ «περί ΦΠΑ». Καθιερώνονται διαδικασίες και μηχανισμοί ελέγχου, που διασφαλίζουν την ευχερή συσχέτιση των συναλλαγών και γεγονότων της επιχείρησης τόσο με τα σχετικά παραστατικά, όσο και με τα λογιστικά αρχεία που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, και τα κοστολογικά δεδομένα με τις τεχνικές προδιαγραφές παραγωγής, ενώ παράλληλα καταργήθηκε η ομάδα 9 του ΕΓΛΣ (Αναλυτική Λογιστική). Οι νέοι κανόνες, κυρίως, αφορούν θέματα επιμέτρησης (αποτίμησης) περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων, καθώς και νέα υποδείγματα σύνταξης χρηματοοικονομικών καταστάσεων.
Γενικότερα, οι απλουστευμένες διατάξεις των ΕΛΠ με τις γενικά παραδεκτές λογιστικές αρχές της Λογιστικής και τη συνδρομή των Δ(Λ)ΠΧΑ αναπτύσσουν τον οικονομολογιστικό χαρακτήρα των ισολογισμών και των υποχρεωτικών βιβλίων. H λογιστική τυποποίηση προσπαθεί, μεταξύ άλλων, να καθιερώσει ενιαίο τύπο όλων των δημοσιοποιημένων καταστάσεων (μικροοικονομικά) και να εξασφαλίσει αξιόπιστα στοιχεία για τον προγραμματισμό σε κοινοτικό, εθνικό και επιχειρηματικό επίπεδο (μακροοικονομικά). Τα ΕΛΠ σε συνδυασμό με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αναμένεται να αποτελέσουν ένα ενιαίο, σύγχρονο και ασφαλές θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα κατανοούν και θα εμπιστεύονται οι ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και η διεθνής επενδυτική κοινότητα. Πιστεύω ότι ένα βιβλίο που περιλαμβάνει κυρίως το κείμενο και τη λειτουργία του λογιστικού συστήματος μέσω των ΕΛΠ δεν πρέπει να περιορίζεται σε “υποχρεούται” ή “απαλλάσσεται” και στην απαρίθμηση διαταγμάτων ή νομολογιών. Eίναι καιρός να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για θέματα ΦOPOΛOΓIKHΣ ΛOΓIΣTIKHΣ, τα οποία δεν αποτελούν μόνο ένα νομικοτεχνικό πρότυπο για τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης. Aυτά τα θέματα αναπτύσσονται παράλληλα και συνδυαστικά τόσο με τις έννοιες ημερολόγιο, απογραφή, αποτίμηση, ισολογισμός κ.λπ., στα πλαίσια του προαιρετικού EΓΛΣ ή του νέου Σχεδίου Λογαριασμών, των προαιρετικών ή υποχρεωτικών Κλαδικών Λογιστικών Σχεδίων και των Διεθνών (Λογιστικών) Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, όσο και με τον προσδιορισμό του εισοδήματος και το χειρισμό του ΦΠA στις διάφορες κατηγορίες βιβλίων, τις συναλλαγές με το υποκατάστημα, τον προσδιορισμό αποτελέσματος, τις συναλλαγματικές διαφορές από εξαγωγές εισαγωγές, την ενοποίηση οικονομικών καταστάσεων κ.λπ.
Διεθνών (Λογιστικών) Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, όσο και με τον προσδιορισμό του εισοδήματος και το χειρισμό του ΦΠA στις διάφορες κατηγορίες βιβλίων, τις συναλλαγές με το υποκατάστημα, τον προσδιορισμό αποτελέσματος, τις συναλλαγματικές διαφορές από εξαγωγές εισαγωγές, την ενοποίηση οικονομικών καταστάσεων κ.λπ.
Mέσα στα Eυρωπαϊκά πλέον δεδομένα (EURO, VIES, Taxis, IAS-SIC, IFRS, ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων, κεφαλαίων και αγαθών, myDATA), η λειτουργία των λογιστηρίων δεν πρέπει να εξαντλείται με τις υποχρεώσεις της επιχείρησης προς τις ΔOY, αλλά να προσφέρει διαρκώς αναλυτικές πληροφορίες-συμβουλές στη διοίκηση για την αριστοποίηση των επιχειρηματικών της αποφάσεων.
Έγραψα, λοιπόν, αυτό το βιβλίο με βάση τις σημειώσεις μου από τις παραδόσεις σε αίθουσες σεμιναρίων ή σχολείων και με κριτήριο το αμήχανο ή όχι βλέμμα των ακροατών μου στα κρίσιμα θέματα. Τα νέα και τροποποιημένα άρθρα στα ΕΛΠ περιλαμβάνουν πλήθος αναλυτικών παραδειγμάτων μαζί με πρωτότυπα προβλήματα για εφαρμογή, ενώ εμπλουτίζονται (κωδικοποιούνται) με τις κατά καιρούς ερμηνευτικές εγκυκλίους-αποφάσεις και, όπου κρίνεται σκόπιμο, εναρμονίζονται με τα Λογιστικά Σχέδια, τα Διεθνή Πρότυπα και τις τροποποιήσεις της φορολογικής νομοθεσίας (άμεσης – έμμεσης) σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Tο παρόν εγχειρίδιο γίνεται μια πρώτη απόπειρα να καταδειχθεί η ανάγκη για συστηματική έρευνα στην ιστορική διάσταση της ελληνικής λογιστικής, αλλά και τον αναπτυξιακό ρόλο της. Aναφορά γίνεται καταρχήν σε τι συνίσταται η έρευνα στη λογιστική, από ποιους και πώς συνήθως γίνεται, ποια είναι η έκτασή της σήμερα στην χώρα μας, αλλά και ποια ήταν στο παρελθόν, σε σύγκριση με τα διεθνώς ισχύοντα. Διευρενάται επίσης η έκταση που έχει πάρει η έρευνα στη λογιστική σε άλλες χώρες που διέρχονται παρόμοια αναπτυξιακή φάση. Iδιαίτερα σημαντική θεωρείται η αφετηρία από την οποία επιχειρείται μία ιστορική αναδρομή και ενδοσκόπηση της λογιστικής στα ελληνικά A.E.I. Tέλος, αξιολογείται η εμβρυακή σήμερα έρευνα στην Eλλάδα και γίνονται υποδείξεις για ένα νέο ξεκίνημα προς βελτίωση της ποιότητας και ποσότητας της λογιστικής εκπαίδευσης και έρευνας, με συγκεκριμενοποίηση των επακόλουθων ωφελειών.
επαγγελματική, επιχειρηματική, εργασιακή
Στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να προκαλέσει την προσοχή των εμπλεκομένων στη χρηματοοικονομική λογιστική και αναφορά των επιχειρήσεων στις τελευταίες εξελίξεις αναφορικά με το δεοντολογικό πλαίσιο επαγγελματικής δράσης και συμπεριφοράς αλλά και να θέσει υπ’ όψιν των εκπαιδευόμενων καθώς και των ήδη ασκούμενων λογιστών βασικές έννοιες και πρακτικά θέματα τα οποία σαν επαγγελματίες δεν πρέπει αλλά και δεν μπορούν χωρίς συνέπειες να αγνοούν. Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι από τις επαγγελματικές οργανώσεις λογιστών στην Ελλάδα κώδικα δεοντολογίας έχει εκδώσει μόνο το Σώμα Ορκωτών Λογιστών ενώ για τους υπόλοιπους επαγγελματίες λογιστές ισχύει ότι προβλέπεται στην Ελληνική νομοθεσία και τον κανονισμό του Οικονομικού Επιμελητηρίου σχετικά με τους λογιστές και λογιστές-φοροτέχνες. Όλη αυτή η σχετική νομοθεσία περιέχεται στο βιβλίο.
Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Αυτό το βιβλίο, της «Λογιστικής των Έμμεσων Φόρων σε εθνικό & ευρωπαϊκό επίπεδο» εμφανίζει με λογιστικές εγγραφές και φορολογικά έντυπα τη νομική ενσωμάτωση στα ελληνικά δεδομένα των οδηγιών της ΕΕ περί ΦΠΑ, που εκφράζουν κυρίως την κοινή πολιτική της περί έμμεσων φόρων.
Από 01-01-2015 στο λογιστικό θεωρητικό πλαίσιο της χώρας μας εισάγεται με το ν. 4308/2014 νέο σχέδιο λογαριασμών (κωδικοί και τίτλοι λογαριασμών) προσαρμοσμένο στις ανάγκες των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων (ΕΛΠ). Εναλλακτικά του προτεινόμενου σχεδίου λογαριασμών, οι υποκείμενες οικονομικές μονάδες (οντότητες) μπορούν να χρησιμοποιούν, με τις απαραίτητες προσαρμογές, το υφιστάμενο σχέδιο λογαριασμών του ΕΓΛΣ. Όμως, η ψήφιση του ΕΓΛΣ (ν. 1041/1980) είχε προηγηθεί της έναρξης εφαρμογής του ΦΠΑ και δεν είχε προβλεφθεί ο λογιστικός χειρισμός του. Έτσι, έχουν εκδοθεί κατά καιρούς οι αναγκαίες κοινοτικές/εθνικές ρυθμίσεις, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν και με τα ΕΛΠ εμφανίζουν τις παρακάτω κύριες διαφοροποιήσεις.
Στο άρθρο 5 για τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις δεν προβλέπεται αυστηρά η τυπική διαδικασία εμφάνισης των συναλλαγών όπως με το ΕΓΛΣ, αρκεί να προκύπτουν τα αναγκαία δεδομένα/πληροφορίες για τη διενέργεια συμφωνιών/επαληθεύσεων και οποιουδήποτε ελέγχου (§10), ενώ ως ημερομηνία συναλλαγής υπολογίζεται εκείνη της έκδοσης του παραστατικού και όχι της απόκτησης των αγαθών (§11).
Στο άρθρο 8 επιτρέπεται πλέον να εκδίδεται πιστωτικό τιμολόγιο μόνο για τη διόρθωση λανθασμένου (μεγαλύτερου) ΦΠΑ, αρκεί να αποδεικνύεται το πραγματικό γεγονός. Επίσης, η έκδοση πιστωτικού ή συμπληρωματικού τιμολογίου μπορεί να γίνει πέραν της διαχειριστικής περιόδου: α) όταν η υποχρέωση χορήγησης έκπτωσης γεννάται σε μεταγενέστερο χρόνο εκείνου της αντίστοιχης πώλησης, β) αφού στις επιστροφές πωληθέντων αγαθών η έκδοση γίνεται μέχρι τη 15η ημέρα του επόμενου μήνα από τότε που παρελήφθησαν (§6) και γ) όταν διορθώνεται λανθασμένος (μικρότερος) ΦΠΑ που αναφέρεται ειδικά και αναμφισβήτητα σε ένα αρχικό τιμολόγιο της περιόδου που έληξε (§3). Στο άρθρο 11 (§1, 2) για τις πωλήσεις Δεκεμβρίου, το αντίστοιχο τιμολόγιο εκδίδεται μέχρι τη 15η Ιανουαρίου και αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης, όχι πλέον την 31η/12, αλλά τη συγκεκριμένη ημέρα του Ιανουαρίου. Έτσι, με τα ΕΛΠ εφαρμόζεται η αρχή των δουλευμένων εσόδων και εξόδων (αυτοτέλειας των χρήσεων) και αποσυνδέεται η τιμολόγηση από την αναγνώριση των εσόδων και εξόδων (όπως και στις τρεις προαναφερθείσες περιπτώσεις του άρθρου 8).
Επίσης, υπενθυμίζουμε ότι με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, ν. 4174/2013), όπως ανανεώθηκε από το 2020, καλύπτονται όλα τα θέματα της φορολογικής διαδικασίας, άρα και του ΦΠΑ (άρθρο 2, περίπτ. β) όπως είναι η έναρξη εργασιών, η εγγραφή στο φορολογικό μητρώο, η λήψη ΑΦΜ, η υποβολή δηλώσεων, ο έλεγχος, ο προσδιορισμός φόρου, η παραγραφή, η είσπραξη, η καταβολή, οι προσαυξήσεις, το απόρρητο και η προσφυγή, δηλ. αντικαθίστανται ουσιαστικά τα άρθρα 48-65 του Κώδικα ΦΠΑ.
Ακόμη, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στη χώρα μας η συμβολή του ΦΠΑ στα δημόσια έσοδα δεν βελτιώνεται με την αύξηση των συντελεστών του, αλλά με την αύξηση της εισπραξιμότητάς του. Αυτή μπορεί να βελτιωθεί με τη μεγαλύτερη διάδοση της χρήσης του πλαστικού χρήματος, τη σύνδεση των φτμ με το Taxisnet, αλλά και με την αξιοποίηση, από το έντυπο του ΦΠΑ, του κωδ. 404 που προβλέπει «δεσμευμένο ποσό ΦΠΑ» για να αποδίδεται απευθείας στο δημόσιο μετά την εξόφληση τιμολογίων ή τραπεζικών επιταγών μέσω e-banking.
Τέλος, για τα έτη 2020, 2021 η ΑΑΔΕ έχει προγραμματίσει σταδιακά την εφαρμογή των τριών βασικών μέτρων που θα περιορίσουν τη φοροδιαφυγή, ειδικά από τον ΦΠΑ. Σε πρώτο στάδιο, καταργούνται περίπου 180 μοντέλα φτμ που δεν έχουν δυνατότητα σύνδεσης με το Taxis, αλλά είναι εγκατεστημένα σε χιλιάδες επιχειρήσεις (110.000 φτμ), ενώ έχουν καθοριστεί οι τεχνικές προδιαγραφές των φτμ για την υποχρεωτική διασύνδεσή τους με το Διαδίκτυο. Σε δεύτερο (πιλοτικό) στάδιο έχει αρχίσει να εφαρμόζεται η ηλεκτρονική πλατφόρμα myDATA για τη διαβίβαση δεδομένων (βιβλία/τιμολόγια).
Η Λογιστική των Εταιριών αποτελεί το σημαντικότερο κλάδο της Ειδικής Λογιστικής, γιατί το σύνολο σχεδόν της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας ασκείται με τις διάφορες μορφές των εταιρικών επιχειρήσεων και ιδιαίτερα της ανώνυμης εταιρίας. Ακόμη, πολλές κρατικές επιχειρήσεις οργανώνονται και λειτουργούν με διάφορες μορφές εμπορικού δικαίου και εφαρμόζουν τις αρχές οργάνωσης και διοίκησης της ανώνυμης εταιρίας.
Περιεχόμενο όμως της Λογιστικής των Εταιριών δεν είναι μόνο η λογιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της οργάνωσης και λειτουργίας που εμφανίζονται με τη νομική μορφή των εταιρικών επιχειρήσεων. Το περιεχόμενό της διευρύνεται γιατί ασχολείται λεπτομερειακά με τα θέματα της διοίκησης, της διαχείρισης και της χρηματοοικονομικής λειτουργίας τους.
Η εργασία αυτή αποσκοπεί στη μύηση όσων εξειδικεύονται στη λογιστική σε μεταπτυχιακό επίπεδο στις ελληνικές σχολές ανώτατης οικονομικής εκπαίδευσης, στη σύγχρονη θεωρητική δομή της λογιστικής.
Στόχος λοιπόν αυτού του έργου, το οποίο είναι προϊόν πολυετούς και επίμονης αναζήτησης, συλλογής, μελέτης και, προ παντός, επιλογής επιστημονικών πηγών, τελεί η κάλυψη αυτού του κενού στην ελληνική λογιστική βιβλιογραφία – αρθρογραφία.
Το έργο αυτό αναφέρεται σε προχωρημένη θεώρηση της λογιστικής και δη στη μεθοδολογία της και την επιστημολογική της ανάλυση, με αναφορές σε κορυφαίους ακαδημαϊκούς της λογιστικής, οι οποίες πυκνά-συχνά παραθέτονται όπως είναι στο πρωτότυπο κείμενο (μετά ή και άνευ μετάφρασης).
Η εμβάθυνση στα θέματα της λογιστικής θεωρίας συνιστά αυτό που ο Mattessich αποκαλεί “θεμελειακή έρευνα” (foundational research) την οποία θεωρεί αναγκαίο πρώτο βήμα στη μάθηση της λογιστικής σε ένα ανώτερο επίπεδο σπουδής της.
[…] Η Λογιστική Θεωρία άπτεται όλων των ουσιωδών προβλημάτων της πράξης αλλά και της οικονομικής των επιχειρήσεων γενικότερα. Ελπίζω το έργο αυτό να επιτύχει το διδακτικό κατ’ αρχήν στόχο της μύησης των σπουδαζόντων τη λογιστική στις σύγχρονες θεωρητικές δομές της και την εις αυτήν εμπειρική έρευνα, γνώση – κατά τη γνώμη μου (και όχι μόνον σε αυτούς, όπως θα δείξω στη συνέχεια) – αναγκαία επίσης για όλους τους εμπλεκόμενους στη λογιστική πράξη επαγγελματίες.
Η εμβάθυνση στα θέματα της λογιστικής θεωρίας συνιστά αυτό που ο Mattessich αποκαλεί “θεμελειακή έρευνα” (foundational research) την οποία θεωρεί αναγκαίο πρώτο βήμα στη μάθηση της λογιστικής σε ένα ανώτερο επίπεδο σπουδής της.[…]
3η έκδ.: βελτιωμένη ως προς τη Λογιστική Αντιμετώπιση των Συναλλαγών Διακρατικού Χαρακτήρα
Η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων της χώρας μας με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επέβαλαν την ανάγκη εκσυγχρονισμού και προσαρμογής του όλου φορολογικού μας συστήματος, με εκείνα τα συστήματα φορολογίας που ισχύουν στα λοιπά κράτη-μέλη της ένωσης.
Η καθιέρωση του φόρου προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α.) από 1/1/1987 με το νόμο 1642/86 αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα προώθησης σε εκσυγχρονισμό του τομέα της έμμεσης φορολογίας. Ο Φ.Π.Α. αντικατέστησε έναν σημαντικό αριθμό έμμεσων φόρων, όπως το φόρο κύκλου εργασιών (εκτός του ΦΚΕ που επιβάλλεται στα απαιτητά ασφάλιστρα και δικαιώματα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων), τα τέλη χαρτοσήμου των εμπορικών συναλλαγών, τον ειδικό φόρο των εισαγόμενων αγαθών καθώς και άλλους φόρους κατανάλωσης μικρότερης σημασίας από άποψη εσόδων, με συνέπεια να επιτευχθεί απλοποίηση στο σύστημα των έμμεσων φόρων.
Δεν αντικαταστάθηκαν από το Φ.Π.Α. και εξακολουθούν να ισχύουν, οι δασμοί των εισαγωγών, οι ειδικοί φόροι δαπανών, όπως π.χ. των αυτοκινήτων, των καπνοβιομηχανικών προϊόντων, οι Δημοτικοί και άλλοι ειδικοί φόροι και τέλη. Η αντικατάσταση και η ενσωμάτωση όλων αυτών των φόρων και τελών στο Φ.Π.Α., θα απαιτούσε την χρησιμοποίηση υψηλών συντελεστών φορολόγησης οι οποίοι θα είχαν ως αποτέλεσμα την δυσχερή εφαρμογή του νέου αυτού φόρου και κατ’ επέκταση την αδυναμία άσκησης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής των κυβερνήσεων, μέσω της φορολογίας.
Tο παρόν σύγγραμμα έχει ως αντικείμενο πρωτίστως τη λογιστική οργάνωση των επιχειρήσεων. Παράλληλα, εξετάζεται ο λογιστικός σχεδιασμός/λογιστική προτυποποίηση προκειμένου να παρουσιασθεί πληρέστερα το ελληνικό Λογιστικό σχέδιο (E.Γ.Λ.Σ.). Eνώ, στο τέλος παρέχεται βιβλιογραφικός κατάλογος βοηθημάτων πολλαπλής χρησιμότητας ή και εξειδικευμένα επί των ειδικών θεμάτων ενός κεφαλαίου.
Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Το Κλαδικό Λογιστικό Σχέδιο Τραπεζών (ΚΛΣΤ) αναφέρεται στον ιδιόμορφο χώρο των τραπεζών, οι οποίες αποτελούν κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που δέχονται καταθέσεις με σκοπό να δανείσουν ή και να επενδύσουν, ενώ, παράλληλα, μεσολαβούν και σε οικονομικές πράξεις τρίτων. Ο μεγάλος όγκος των συναλλαγών τους, κυρίως σε παροχή υπηρεσιών, απαιτεί την αναλυτική παρακολούθηση των τραπεζικών τμημάτων και των τραπεζικών προϊόντων σε εθνικό και διεθνές δίκτυο με ιδιαίτερους λογαριασμούς ουσίας, αλλά και σε μεγάλο βαθμό με ιδιαίτερους λογαριασμούς τάξεως.
Η φορολογική νομοθεσία δημιουργεί ένα πλήθος υποχρεώσεων και σχέσεων της οικονομικής μονάδας, που υπόκεινται σε φόρο, απέναντι στο κράτος, αλλά και σε άλλους οργανισμούς ή φορείς που εμπλέκονται στο σύστημα επιβολή – διαδικασίες προσδιορισμού – είσπραξη των πάσης φύσεως φόρων και τελών. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ιδιαίτερα δεκαετιών του εικοστού αιώνα οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις και οι εξ αυτών δημιουργηθείσες σχέσεις αυξήθηκαν σημαντικά και οι σχετικές διαδικασίες έγιναν κατ’ ανάγκη από πολύπλοκες μέχρι δαιδαλώδεις. Το γεγονός αυτό οφειλόμενο, κατ’ αρχήν στην οικονομική πρόοδο και στην τάση που εν τω μεταξύ δημιουργήθηκε, για αποτελεσματικότερη και δικαιότερη εφαρμογή των οικονομικής κατεύθυνσης κρατικών πολιτικών, δημιούργησε και για τη χώρα μας την ανάγκη διαμόρφωσης νέου κλάδου λογιστικής της «φορολογικής λογιστικής».
Ο κλάδος αυτός προορίζεται να συμβάλλει στη συστηματική και λειτουργικά εύχρηστη απεικόνιση αυτών των σχέσεων, ώστε να διευκολύνεται η, μέσω της εκπαίδευσης, κατανόηση των πρακτικών φορολογικών προβλημάτων και η δίκαιη, για τους πολίτες και για το κράτος, αντιμετώπισή τους.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι το παρόν βιβλίο θα αποτελέσει πολύτιμο βοήθημα για όσους ασχολούνται με τη διδασκαλία του αντικειμένου στην τριτοβάθμια και στην επαγγελματική εκπαίδευση, για τους σπουδαστές, καθώς και για τους φοροτεχνικούς που λειτουργούν είτε από τη πλευρά της επιχείρησης και του ελεύθερου φορο-λογιστικού επαγγέλματος, είτε από την πλευρά του κράτους.
Τέλος, ο τρόπος δόμησης και παράθεσης της ύλης, θα διευκολύνει σημαντικά την εμπέδωση και τη λειτουργική χρησιμοποίησή της. Για κάθε ενότητα εκτός από τη θεωρητική παράθεση και τη διευκρίνηση του αντίστοιχου αντικειμένου, δίνονται και πρακτικά παραδείγματα. Αυτά τα παραδείγματα προέρχονται από την πλούσια επαγγελματική πείρα του συγγραφέα (για περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια) ως ελεύθερου επαγγελματία – ιδιοκτήτη λογιστικού και φορολογικού γραφείου και παράλληλα, και για αντίστοιχα μακρό χρονικό διάστημα ως καθηγητή της εφαρμοσμένης λογιστικής στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Tο παρόν πόνημα στοχεύει στη συνοπτική ερμηνεία της φορολογίας εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων με όλες τις πρόσφατες τροποποιήσεις που έγιναν με τον φορολογικό νόμο 3091/2002 (ΦEK 330A΄) και απευθύνεται σε κάθε αναγνώστη που επιζητά την πλήρη γνώση του αντικειμένου αυτού.
| There are no products |
